- رتینوپاتی پرولیفراتیو دیابتی (تکثیری)
- صدمات و جراحات چشمی

روغن سیلیکون اولین بار توسط Cibis در سال 1960 میلادی به عنوان تامپوناد در طی معرفی ویترکتومی Pars Plana مورد استفاده قرار گرفت. روغن سیلیکون با خلوص بالا و فاقد وزن مولکولی کم به عنوان ژل شفاف پرکننده و به عنوان یک عامل تامپوناد در موارد خاصی برای درمان بیماری های خاصی مورد استفاده قرار می گیرد تا کره چشم را از داخل پر کند و با فشار داخلی، شبکیه را در جای خود نگـه دارد. روغن سیلیکون جایگزین مناسبی برای زجاجیه در اعمال جراحی پیچیده شبکیه نیز می باشد. وقتی روغن سیلیکون در داخل چشم است دید شدیداً مختـل می شود. از آنجائیکه این روغن خودبخود قابل جذب نمی باشد باید پس از مدت زمان معین خود، به کمک جراحی از چشم خارج شود. بنابراین پس از چند ماه که شبکیه در جای خود چسبید با یک جراحی مجدد روغن خارج و سرم نمکی به جای آن تزریق می گردد.
از جمله بیماری هایی که از طریق روغن سیلیکون قابل درمان هستند:
جدا شدن یا پاره شدن شبکیه (بافت گیرنده نور در پشت چشم) از سایر بافتهای چشم یا به عبارتی کنده شدن شبکیه از محل طبیعی خود را جداشدگی شبکیه می گویند. از عوارض آن می توان به افزایش تعداد Eye floaters (در واقع نقاط سیاه و یا خاکستری دید شما که در هنگام حرکت چشم شما حرکت می کنند)، پخش نور و بدتر شدن قسمت خارجی میدان بینایی شما اشاره کرد. زمانی که پرده شبکیه جدا شود، عملکرد آن مختل شده و در نتیجه بینائی فرد تار میشود.
بیماری است که به عنوان عارضه جداشدگی شبکیه رگماتوژنوس ارتقاء می یابد. این بیماری در 8-10 درصد بیمارانی که تحت جراحی اولیه جداشدگی شبکیه قرار گرفته اند رخ می دهد و مانع چسبندگی رگماتوژنوس شبکیه می شود.